به گزارش بیداربورس فولادی‌ها سهم قابل توجهی از بازار سرمایه را به خود اختصاص داده‌اند. به رغم آنکه P/E متوسط این گروه بر اساس گزارش‌های ۳ ماهه اول سال در محدوده ۵.۵ قرار دارد؛ اما همچنان سرمایه‌گذاران به این گروه اقبالی ندارد، چرا که این روزها، احتمال افزایش نسبت P/E فولادی‌ها تحت تاثیر کاهش قیمت‌های جهانی و همچنین احتمال عدم توافق و کسری بودجه دولت و دست‌اندازی در سود صنایع بر سر فولادی‌ها همچون سایر صنایع بزرگ تولیدی کشور، سایه افکنده است.

رضا شهرستانی عضو هیئت مدیره انجمن فولاد ایران در پاسخ به این دغدغه‌ها بیان کرد: فولاد در بازارهای جهانی معمولا یک سیکل ۵ ساله دارد و در این سیکل، ۲.۵ سال روند قیمت‌ها صعودی بوده و ۲.۵ سال قیمت‌ها شیب نزولی دارند.

وی اضافه کرد: با توجه به جهش وحشتناک قیمت انرژی در اروپا، ذخیره نفت آمریکا هم به حداقل تاریخی از سال ۱۹۸۴ تا کنون رسیده؛ بسیاری از شرکت‌های انرژی بر در اروپا از جمله فولادسازان تعطیل شده یا در آستانه تعطیلی قرار دارند. به نظر می‌رسد این شرایط، فولاد را در بازارهای جهانی در کف قیمتی نگه داشته و کاهش قیمتی در پیش نخواهد بود. ضمن اینکه قطعی برق و گاز در سال های اخیر در کشورمان موجب شد بسیاری از شرکت‌های تولیدی به دنبال راهکاری برای جلوگیری از توقف تولید باشند. علاوه بر این، صنعت فولاد در کشور ما بومی‌سازی شده و بعید است که فشاری بر این صنعت تحمیل شود که باعث اخلال در روند تولید گردد. بنابراین جای نگرانی در مورد کاهش سودآوری شرکت‌های فولادی تحت تاثیر کاهش قیمت‌های جهانی نیست.

شهرستانی در ادامه گفت: عده‌ای گلایه دارند که فولادسازان (یا برخی دیگر از صنایع تولیدی) از رانت انرژی ارزان قیمت استفاده می‌کنند. حال آنکه کشورهایی که دسترسی به انرژی دارند از جمله روسیه، گاز صنایع را ارزان‌تر از گاز مشترکان خانگی حساب می کنند تا به نوعی از تولید حمایت شود. در کشور ما اما شرایط کاملا برعکس بوده و گاز صنایع گران‌تر از گاز مشترکان خانگی است و به محض کمبود، گاز صنایع قطع می شود. این وضعیت به نفع صنایع تولیدی نیست و اتفاقا معتقدم باید نگران سیاست‌گذاری های نادرست دولت در مورد صنایع باشیم.

وی در خاتمه با اشاره به برنامه‌های صنعت فولاد برای افزایش ظرفیت، اظهار کرد: در نظر داشته باشید که برنامه‌هایی برای افزایش ظرفیت تولید این صنعت در دست انجام است و حتی برنامه‌ریزی شده ظرفیت تولید گندله‌سازی در کشور به ۱۰۰ میلیون تن برسد که بیش از نیاز بازار داخل هم خواهد بود. با این تفاسیر صادرات محصولات زنجیره فولاد از مرحله احیا به بعد (آهن اسفنجی) توجیه‌پذیر است و قبل از مرحله احیا، محصولات در بازار داخل تقاضا خواهند داشت. البته نگران احتمال کمبود سنگ آهن در سال های آینده هستیم و معتقدم صادرات سنگ آهن، خیانت به تولید کشور است.